روزا پارکس یک فعال حقوق مدنی بود که از تسلیم صندلی خود به مسافر سفید در اتوبوس جداگانه در مونتگومری آلاباما امتناع ورزید. سرپیچی او باعث شد که مونتگومری اتوبوس بایکوت شود. موفقیت این کشور تلاش های سراسر کشور را برای پایان دادن به تفکیک نژادی در تأسیسات عمومی آغاز کرد.
پارک رزا کی بود؟
روزا پارکس رهبر حقوق مدنی بود که امتناع از دادن صندلی خود به مسافر سفید در اتوبوس جداگانه منجر به مونتگومری اتوبوس بایکوت شد. شجاعت او منجر به تلاش های سراسر کشور برای پایان دادن به جدایی نژادی شد. به پارک ملی جوایز مارتین لوتر کینگ جونیور توسط انجمن ملی پیشرفت مردم رنگی ، مدال ریاست جمهوری آزادی و مدال طلای کنگره اهدا شد.
اوایل زندگی و خانواده
پارک در روز 4 فوریه 1913 در توسکی ، آلباما ، روزا لوئیز مک کولی متولد شد. پدر و مادرش ، جیمز و لئونا مک کولی ، وقتی دو پارک بودند ، از هم جدا شدند. مادر پارکز خانواده را به پین تراز ، آلباما منتقل کرد تا با والدین خود ، رز و سیلوستر ادواردز زندگی کنند. هر دو پدربزرگ و مادربزرگ پارک برده های سابق و حامیان قدرتمند برابری نژادی بودند. خانواده در مزرعه ادواردز زندگی می کردند ، جایی که پارکز دوران جوانی خود را می گذراند.
کودکی پارکس تجربیات اولیه خود را با تبعیض نژادی و فعالیت برای برابری نژادی به ارمغان آورد. در یک تجربه ، پدر بزرگ پارکس با اسلحه جلوی خانه آنها ایستاد ، در حالی که اعضای Ku Klux Klan در خیابان راهپیمایی می کردند.
تحصیلات
در طول آموزش پارکس ، او در مدارس جداگانه شرکت کرد. با آموختن خواندن توسط مادرش در سنین جوانی ، پارکس در یک مدرسه جداگانه و یک اتاق در پین سطح آلاباما ، که در اغلب اوقات فاقد وسایل کافی مدرسه مانند میز بود ، حضور یافت. دانش آموزان آمریکایی آفریقایی آفریقایی مجبور شدند تا از طریق مدرسه خانه کلاس ششم قدم بزنند ، در حالی که شهر Pine Level حمل و نقل اتوبوس و همچنین یک ساختمان جدید مدرسه برای دانش آموزان سفیدپوست را فراهم می کرد.
از ابتدای سن 11 سالگی ، پارک ها در مدرسه علمی دخترانه شهر در مونتگومری شرکت کردند. در سال 1929 ، در حالی که در کلاس یازدهم بود و در یک مدرسه آزمایشگاهی برای آموزش متوسطه به رهبری کالج معلمان ایالت آلاباما برای نگروس شرکت می کرد ، پارکز مدرسه را ترک کرد تا هم مادربزرگ بیمار و هم مادرش در سطح کاج حضور پیدا کنند.
پارکس به تحصیلاتش برنگشت. در عوض ، او در کارخانه پیراهن در مونتگومری شغل گرفت. وی پس از ازدواج در سال 1932 ، درجه دبیرستان خود را در سال 1933 با حمایت همسرش به دست آورد.
ازدواج
در سال 1932 ، در سن 19 سالگی ، پارکس با ریموند پارکس ، آرایشگر و عضو فعال NAACP ازدواج کرد و با وی ازدواج کرد.
پس از پایان دوره دبیرستان با حمایت ریموند ، پارک با پیوستن به فصل مونتگومری NAACP در سال 1943 به طور فعال درگیر مسائل حقوق مدنی شد و به عنوان رهبر جوانان این فصل و همچنین دبیرکل رئیس NAACP E.D. نیکسون - پستی که او تا سال 1957 برگزار کرد. این زوج هیچگاه فرزندی نداشتند.
زندگی روزا پارک در عکس ها
13
آلبوم عکس
13 تصویر
دستگیری
در تاریخ 1 دسامبر سال 1955 ، پارکس به دلیل امتناع از دستورالعمل های راننده اتوبوس برای واگذاری صندلی خود به مسافر سفیدپوست ، دستگیر شد. بعداً یادآوری کرد که امتناع او به دلیل خستگی جسمی نیست ، بلکه از تسلیم شدن خسته شده است.
پس از یک روز کار طولانی در یک فروشگاه مونتگومری ، جایی که او به عنوان خیاطی کار می کرد ، پارکز سوار اتوبوس خیابان کلیولند برای خانه شد. او در اولین ردیف هایی که برای مسافران "رنگی" تعیین شده بود ، در یک کرسی جای گرفت.
قانون شهر مونتگومری مستم تفکیک کلیه وسایل حمل و نقل عمومی بود و رانندگان اتوبوس می توانستند "اختیارات یک افسر پلیس این شهر را در حالی که مسئولیت واقعی هر اتوبوس را به منظور انجام مقررات" از عهده دارند. هنگام کار با اتوبوس ، رانندگان موظف بودند با اختصاص صندلی ، مکانهای جداگانه اما مساوی را برای مسافران سفیدپوست و سیاه فراهم کنند.
این کار با یک خط تقریباً در وسط اتوبوس انجام شده است که مسافران سفید را در قسمت جلوی اتوبوس و مسافران آمریکایی آفریقایی در پشت جدا کرده است. هنگامی که یک مسافر آمریکایی آفریقایی آفریقایی سوار اتوبوس شد ، آنها مجبور شدند در جلوی سوار شوند تا کرایه خود را بپردازند و بعد از آن سوار شوند و دوباره سوار اتوبوس در پشت درب شوند.
از آنجا که اتوبوس پارکینگ در مسیر خود ادامه می داد ، شروع به پر کردن مسافرهای سفید رنگ کرد. سرانجام اتوبوس پر بود و راننده متوجه شد که چندین مسافر سفید پوست در راهرو ایستاده اند. راننده اتوبوس اتوبوس را متوقف کرد و نشانه جداکننده دو بخش را به پشت یک ردیف منتقل کرد و از چهار مسافر سیاه خواست تا از کرسی های خود کنار بگذارند.
دستورالعمل اتوبوس در سطح شهر به طور خاص به رانندگان اجازه نداد که از مسافر بخواهند از هر کس فارغ از رنگ ، صندلی را واگذار کند. با این حال ، رانندگان اتوبوس مونتگومری عادت کرده بودند که علامت عقب نشینی را که مسافران سیاه و سفید را از هم جدا می کند به عقب برگردانند و در صورت وم ، از مسافران سیاه بخواهند که جای خود را به مسافران سفید واگذار کنند. در صورت اعتراض مسافر سیاه ، راننده اتوبوس صلاحیت رد خدمات را داشت و می توانست با پلیس تماس بگیرد تا آنها را حذف کند.
سه نفر دیگر از مسافران سیاهپوست در اتوبوس با راننده مطابقت داشتند ، اما پارکس امتناع کرد و به حالت نشسته ماند. راننده خواست: "چرا ایستاده نیستی؟" که P
درباره این سایت